از مهمترین معیارهای انتخاب روش پایدارسازی بعد اقتصادی است، در ادامه جهت سهولت کار مقایسه کلی بین هزینه کلی اجرای خرپا و نیلینگ ارائه می‌شود.
برای مثال کنترل کفایت تعداد زهکش های به کار رفته در پیش بارگذاری
در این مقاله، به بررسی جامع نیلینگ، ازجمله معرفی این روش، مراحل اجرای آن و همچنین بررسی مزایا و معایب این سازه نگهبان می‌پردازیم.
این دو روش علی‌رغم شباهات‌های بسیاری که با یکدیگر دارند دارای تفاوت‌هایی نیز می‌باشند که در ادامه به آن‌ها اشاره خواهیم کرد. تفاوت نیلینگ و انکراژ عبارت است از:
استفاده از سازه نگهبان نیلینگ در ساختمان سازی نیز بسیار رایج بوده و معمولا در زمان‌هایی که سازه در خطر نشست و رانش زمین است اجرا می‌شود. استفاده از روش میخکوبی برای جلوگیری از آسیب‌های زلزله نیز کاربرد دارد.
در این فرایند از میخ‌های فولادی به همراه دوغاب سیمان به منظور ثابت کردن گود استفاده می‌شود.
در صورت دائمی بودن اجرای نیلینگ، محل قرارگیری میخ‌ها باید به طور مرتب رصد و چک شوند.
میلگردها دچار خوردگی می‌‌شوند، خاک طی فرایند هوازدگی، دیگر مقاومت اولیه خود را ندارد و ممکن است فرو بریزد
لازم بذکر است در بعضی از موارد عملیات حفر چاه وچود نداشته و پروفیل حائل فولادی پس از اتمام عملیات مقطعی خاکبرداری، حفاری و نصب المان تسلیح در محل مربوطه می شود.
اگر میخ‌ها در تراز پایین‌تر از سطح ایستابی قرار گیرند، باید آب زیرزمینی تاثیر منفی روی مواردی مانند دیواره گودبرداری یا سینه کار، مقاومت چسبندگی میان دوغاب و خاک محصورکننده آن، یکپارچگی و پایداری سیستم نیلینگ (مانند خودن شدن میخ‌ها) نداشته باشد.
قبل از اجرای نیلینگ حتماً باید تمامی شرایط محیطی مانند وجود قنات، سازه‌های زیرزمینی، چاه‌های فاضلابی و … در نظر گرفته شود.
ممکن است سیستم نیل و خاک از لحاظ کلی پایدار باشد و هیچ یک از حالات ناپایداری خارجی در آن رخ ندهد، اما از لحاظ گسیختگی‌های داخلی دچار مشکل شود. این حالت ناپایداری ممکن است شامل موارد زیر باشد:
وظیفه اصلی و اولیه دوغاب، انتقال تنش از خاک به میخ‌ها است. همچنین، دوغاب موجب حفاظت میخ‌های فولادی در برابر خوردگی می‌شود.
مهندسان ??? ??? در آلمان و فرانسه توانستند این روش را توسعه داده و در صنایع مختلف از آن بهره‌مند شوند.